Πολλές φορές ακόμη και τα παιδιά ροχαλίζουν και μπορεί να μην είναι αθώα περίσταση.

Το ροχαλητό παράγεται από τους μαλακούς ιστούς του φάρυγγα, την ρίζα της γλώσσας, τον ουρανίσκο και την σταφυλή κατά τη διάρκεια του ύπνου και οφείλεται συνήθως σε κάποια απόφραξη της ελεύθερης διόδου του αέρα από τη μύτη και το στόμα προς τους βρόγχους.

Η βουλωμένη μυτούλα στα νεογέννητα και τα μικρά μωρά τις περισσότερες φορές αποτελεί την βασικότερη αιτία του ρουθουνίσματος. Ειδικά τους πρώτους 2 μήνες της ζωής που τα βρέφη δεν ξέρουν να αναπνεύσουν με το στόμα, όταν τα ρουθούνια τους βουλώνουν τότε δυσχεραίνεται η αναπνοή τους παράγοντας ήχους ροχαλητού. Ένας άλλος λόγος είναι ότι τους πρώτους μήνες της ζωής τους, το διάφραγμα της μύτης τους έχει φυσιολογικά μία μικρή “σκολίωση” που με τον χρόνο αποκαθίσταται, αλλά μέχρι να συμβεί αυτό αποτελεί αιτία ρουθουνίσματος και ροχαλητού.

Στα μεγαλύτερα παιδιά το ροχαλητό είναι ένδειξη ότι κάτι εμποδίζει την σωστή αναπνοή και κατά συνέπεια την ικανοποιητική οξυγόνωση όλων των ιστών του σώματος. Οι αιτίες αυτές μπορεί να είναι μερικές από τις εξής:

  1. Τα κρεατάκια: συνήθως εμφανίζονται και διογκώνονται μετά τα 2,5 χρόνια και εμποδίζουν την αναπνοή από τη μύτη. Τα κρεατάκια αποτελούν στα μικρά παιδιά και βασική αιτία συχνών λοιμώξεων του ανωτέρου αναπνευστικού και ωτίτιδων.
    2. Υπερτροφικές αμυγδαλές : είναι οι αδένες που βρίσκονται στο βάθος του στόματος και πολλές φορές εμποδίζουν και την κατάποση.
    3. Αλλεργίες: συνήθως οι αλλεργικές ρινίτιδες προκαλούν οίδημα, κοκκίνισμα, και διόγκωση του εσωτερικού βλεννογόνου της μύτης και έτσι εμποδίζεται η δίοδος του αέρα.
    4. Παχυσαρκία: τα παραπάνω κιλά λίπους που συγκεντρώνονται ειδικά στο λαιμό του παιδιού πιέζουν την περιοχή και προκαλούν στένωση του περάσματος του αέρα.
    5. Λοιμώξεις: οποιαδήποτε ίωση, κρυολόγημα, γρίπη κ.λπ. προκαλεί ρινίτιδα και μπούκωμα της μύτης εμποδίζει την δίοδο του αέρα και το παιδί ροχαλίζει.
    6. Σκολίωση του ρινικού διαφράγματος: αν συνεχίζει να υπάρχει και μετά τους πρώτους μήνες ζωής ή έχει δημιουργηθεί από κάποιο τραυματισμό ή κάκωση μπορεί να προκαλεί ροχαλητό.

Πότε το ροχαλητό δεν είναι αθώο και πρέπει να ανησυχήσετε!

Το ροχαλητό είναι απλώς ένα σύμπτωμα που δείχνει ότι υπάρχει κάποια οργανική ή ανατομική αιτία που το δημιουργεί. Το πιο ανησυχητικό είναι όταν εμφανίζεται το σύνδρομο αποφρακτικών απνοιών και υποπνοιών. Οι γονείς μπορούν να το αντιληφθούν καθώς την ώρα που το παιδί κοιμάται σταματάει για μικρό διάστημα η αναπνοή του. Το σταμάτημα της αναπνοής επειδή προκαλεί πτώση του οξυγόνου σε όλους τους ιστούς του σώματος συνοδεύεται από ανήσυχο ύπνο, το παιδί στριφογυρίζει στο κρεβάτι του, ιδρώνει κατά τη διάρκεια του ύπνου και αναπνέει με ανοιχτό το στόμα.
Λόγω του κακού ύπνου και της χαμηλής οξυγόνωσης τα παιδιά αυτά κατά τη διάρκεια της μέρας έχουν υπνηλία και νυστάζουν, μπορεί να είναι υπερκινητικά, να έχουν διαταραχή της συμπεριφοράς τους και κακή απόδοση στο σχολείο ή να κουράζονται πολύ εύκολα.

Τι θα κάνει ο παιδίατρος;

Το επίμονο ροχαλητό δεν είναι φυσιολογικό και θα πρέπει να ενημερώσετε τον παιδίατρό σας. Αυτός θα πάρει ένα πολύ καλό ιστορικό, θα εξετάσει το παιδί και θα συστήσει εξετάσεις, όπως μελέτη και ωτορινολαρυγγολογική εκτίμηση.

Οι θεραπευτικές μέθοδοι μπορεί να περιλαμβάνουν:

  1. Σε παιδιά άνω των 3 χρόνων χορηγούνται τοπικά ρινικά κορτικοστεροειδή για 3-4 εβδομάδες ώστε να μειωθεί το μέγεθος των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) αλλά και της χρόνιας φλεγμονής του ρινικού βλεννογόνου.
  2. Χειρουργική αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων
  3. Χειρουργική αφαίρεση των αμυγδαλών ή μερική αφαίρεση (καθαρισμός)
  4. Μείωση του βάρους του παιδιού αν είναι παχύσαρκο.

Αν λοιπόν το παιδάκι σας παράγει ενοχλητικούς ήχους κατά την διάρκεια του ύπνου, μην το αφήνετε στην τύχη του γιατί το παιδικό ροχαλητό δεν είναι πάντα αθώο.