Η αδυναμία ύπνου μπορεί να είναι μια από τις πιο απογοητευτικές συνθήκες. Οι άνθρωποι συχνά παραπονιούνται ότι αισθάνονται μόνοι τους, απομονωμένοι από την αφύπνισή τους, την ίδια στιγμή που όλοι γύρω τους βρίσκονται βαθιά στην αγκαλιά του Μορφέα. Ωστόσο, η αϋπνία είναι πολύ συχνή. Τα προβλήματα στον ύπνο επηρεάζουν ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ανθρώπων και πάνω από δέκα τοις εκατό του ενήλικου πληθυσμού αντιμετωπίζουν χρόνιο πρόβλημα με την αϋπνία.
Κατά τη διάρκεια ενός κανονικού χρόνου ύπνου φαίνεται ότι περνάμε από αρκετούς κύκλους ύπνου που αποτελούνται από τέσσερα στάδια μη ύπνου ταχείας κίνησης των ματιών (NREM) και ύπνου ταχείας κίνησης των ματιών (REM). Όπως με κάθε ανθρώπινη παράμετρο, είναι δύσκολο να καθορίσουμε αριθμούς σχετικά με την ιδανική διάρκεια του ύπνου. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να κοιμηθούν αποτελεσματικά για έξι ώρες χωρίς καμία αφύπνιση, ενώ άλλοι χρειάζονται πλήρη, αδιάλειπτο ύπνο οκτώ ή εννέα ωρών. Η αϋπνία είναι επομένως ένα υποκειμενικό ζήτημα.
Συνεπώς, ένας εύλογος ορισμός της αϋπνίας μπορεί να είναι η δυσκολία στην έναρξη ή και τη διατήρηση του ικανοποιητικού ύπνου.
Η αϋπνία είναι μια από τις συνθήκες εκείνες όπου υπάρχει τεράστια ποικιλία στο είδος του προβλήματος που προκαλεί. Μπορεί να υπάρχει δυσκολία στον ύπνο, δυσκολία στην παραμονή του ύπνου, ξύπνημα νωρίς, ή απλώς αίσθηση ανανέωσης. Και φυσικά, μπορεί να υπάρξουν δευτερεύοντα αποτελέσματα, όπως κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας, κακή συγκέντρωση και ευερεθιστότητα.
Μπορεί να υπάρχουν προφανείς αιτίες αϋπνίας, όπως προβλήματα προστάτη στους άνδρες, προβλήματα ουροδόχου κύστης, καρδιακή ανεπάρκεια, ορμονικές αλλαγές και διάφορες αρθριτικές ή οδυνηρές καταστάσεις. Μπορεί να υπάρχουν υποκείμενες ψυχολογικές αιτίες όπως απλή ανησυχία, πιο έντονο άγχος ή κατάθλιψη. Συνήθη προβλήματα, όπως η υπερβολική ποσότητα καφεΐνης, το κάπνισμα ή το αλκοόλ, ή οι παρενέργειες από τη φαρμακευτική αγωγή μπορούν επίσης να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο.
Και φυσικά, ανήσυχοι ή θορυβώδεις συγκάτοικοι μπορεί να κρατούν κάποιον ξύπνιο δίπλα τους. Τέλος, εάν το ίδιο το άτομο συνηθίζει να ροχαλίζει, τότε πρέπει να ληφθεί υπόψη η άπνοια ύπνου. Σε αυτή την κατάσταση η αναπνευστική κίνηση είναι χαμηλή κατά τη διάρκεια του ύπνου, προκαλώντας περιόδους όπου το άτομο σταματά να αναπνέει και είτε ροχαλίζει δυνατά, είτε ξυπνά. Εάν υπάρχει υποψία, πρέπει να αναζητηθεί ιατρική γνωμάτευση.
Ομοιοπαθητική και Αϋπνία
Η ομοιοπαθητική μπορεί συχνά να κάνει μια μεγάλη διαφορά για την αντιμετώπιση των αϋπνιών. Η προσέγγιση είναι να ληφθεί υπόψη η διαταραχή του ύπνου ως μέρος της συνολικής κλινικής εικόνας. Η σωστά επιλεγμένη θεραπεία, όταν περιλαμβάνει το πρότυπο της διαταραχής του ύπνου, μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Η συνειδητοποίηση του τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια του κύκλου του ύπνου μπορεί να είναι χρήσιμη, καθώς μπορεί να διευκολύνει την εύρεση μιας θεραπείας ή μιας ομάδας θεραπειών.
Από την πλευρά της ομοιοπαθητικής, η αντιμετώπιση των αϋπνιών γίνεται με ολιστικό τρόπο. Η ομοιοπαθητική δεν ασχολείται μόνο με τους τρόπους που θα σταματήσουν την αϋπνία, αλλά με την πλήρη αποκατάσταση της υγείας και της ισορροπημένης λειτουργίας του οργανισμού στο σύνολό του.
Έτσι, ανεξαρτήτως της μορφής της αϋπνίας, η λήψη του ιστορικού είναι λεπτομερής και αποσκοπεί, αφενός στην πλήρη εξακρίβωση και διευκρίνιση της υπαρχούσης παθολογίας στην δυναμική της αλλά και στην αιτιολογία της, και αφετέρου στην σκιαγράφηση του πώς αναπτύχθηκε η παθολογία αυτή.
Αυτή η διερεύνηση είναι απαραίτητη προκειμένου να ανευρεθεί και να χορηγηθεί το ομοιοπαθητικό φάρμακο που θα βοηθήσει τον οργανισμό να αποβάλει την παθολογία και να ξαναβρεί τον φυσικό ρυθμό λειτουργίας του, δηλαδή να αποκατασταθεί η υγεία του ατόμου.
Έτσι θα επανέλθει ο φυσιολογικός ύπνος που θα είναι ικανοποιητικός αλλά κυρίως ευεργετικός για τον οργανισμό.
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πως το ποσοστό θεραπείας των διαταραχών του ύπνου είναι ιδιαίτερα υψηλό με την ομοιοπαθητική, αλλά ακόμη πιο ενδιαφέρον και ικανοποιητικό είναι το γεγονός της εξάλειψης διαφόρων άλλων συμπτωμάτων που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του ύπνου.
Τέτοια συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κράμπες, ανήσυχα άκρα, τρίξιμο δοντιών, ανήσυχο ύπνο κλπ. Ιδιαίτερη σημασία έχει η θεραπεία της νυχτερινής ενούρησης καθώς και η εξαφάνιση των εφιαλτών που ίσως υπάρχουν, γεγονός που αποδεικνύει την βαθιά ευεργετική επίδραση της ομοιοπαθητικής θεραπείας, όχι μόνο σε σωματικό, αλλά και σε ψυχικό επίπεδο.
Η επίδραση της ομοιοπαθητικής θεραπείας στοχεύει στην ενίσχυση του οργανισμού ώστε να μπορέσει τελικά μόνος του να ξαναβρεί την υγιή και εύρυθμη λειτουργία του. Δηλαδή, ο ρόλος της ομοιοπαθητικής είναι να ενδυναμώσει τον οργανισμό ώστε να μπορεί μόνος του να “τακτοποιεί” εκκρεμότητες που έχει, αρχίζοντας πάντα από τις πιο σημαντικές ιεραρχικά γι’ αυτόν και προχωρώντας προς τις πιο “επιφανειακές”.
Στην διαδικασία αυτή ίσως υπάρχουν φορές που είναι πιθανό να αργήσει κάπως το αποτέλεσμα να φανεί, αφού προηγείται η “τακτοποίηση” κάποιων αφανών ή λιγότερο εμφανών προβλημάτων. Σίγουρα όμως η επιμονή και η υπομονή του ασθενούς και του γιατρού θα ανταμειφθούν σε λίγο χρόνο με μια πλήρη και κυρίως με μια μόνιμη και ουσιαστική θεραπεία.
Βαλσαμίδου Φωτεινή, Ομοιοπαθητικός γιατρός
Πηγή: https://bit.ly/32fsmw4
